خواب کافی برای رشد و فعالیت طبیعی مغز مانند غذا برای بدن ضروری است!

هر کدام ازمشکلات مربوط به خواب اگر ادامه‌دار باشد، در درازمدت ممکن است عواقب جدی بر روی فعالیت اندام های مختلف بدن ، به ویژه مغز داشته باشد. زیاد شدن اختلالات خواب، ممکن است در حافظه و یادگیری کودک مشکلاتی را ایجاد کند.

فرزند شما به چقدر خواب نیاز دارد؟

یک تا چهار هفتگی : نوزادان روزانه حدود 16 تا 17 ساعت می خوابند و فقط 1 تا 3 ساعت بیدارند. در بیشتر نوزادان هنوز چرخه خواب شبانه / روز را تشکیل نشده است، بنابراین دوره های خواب و بیداری آن ها می تواند در تمام ساعات روز تغییر کند. اغلب پدر و مادرها باید ساعت خواب را برای نوزاد خود تنظیم کنند.

یک تا چهار ماهگی: ساعت خواب کودکان در این سن هنوز مانند قبل است؛ اما چرخه خواب شبانه آن ها شروع به تغییر می کند، با وجود اینکه  شب‌ها بیشتر از قبل می‌خوابند ولی هنوز برای شیر خوردن بیدار می‌شوند.

چهار ماهگی تا یک سال : کودکان در این سن به 14 تا 15 ساعت خواب نیاز دارند. با اینکه آن ها در طول شب بیشتر می خوابند ولی در طول روز و عصر حدود 3 بار چرت می زنند. خیلی مهم است که در طی این مدت عادت های خواب سالم و درست را برای فرزندتان ایجاد کنید.

یک تا سه سال : اغلب کودکان نوپا حدود 12 تا 14 ساعت به خواب نیاز دارند اما بیشتر آن ها به خاطر برنامه های والدین و بچه های بزرگ تر در خانه زمان کمتری می خوابند. کودکان در این سن معمولاً چرت هنگام صبح و ابتدای شب را از دست می دهند و دوست دارند چرتی در روز بزنند.

سه تا شش سال : حدوداً به 11 تا 12 ساعت خواب نیاز دارند. کودکان کم سن و سال ممکن است هنوز به چرت کوتاهی در طول روز نیاز داشته باشند، اما نیاز به چرت معمولا تا زمانی که کلاس اولی می شوند کم می شود.

هفت تا دوازده سال : کودکان این گروه های سنی حدود 10 تا 12 ساعت خواب شبانه نیاز دارند اما اکثراً فقط حدود 9 تا 10 ساعت می خوابند.

سینزده تا هجده سال : نوجوانان در این سن تقریباً  به 8 تا 10 ساعت خواب نیاز دارند، اما به ندرت به این میزان می خوابند. فعالیت ها و تکالیف مدرسه بیشتر اوقات در خواب شبانه آن ها اختلال ایجاد می کند. بیشتر نوجوانان حدود 6 تا 8 ساعت می خوابند.

علائم اختلالات خواب در کودکان

1- خواب روزانه بیش از حد

 بیخوابی و خواب کم در کودکان در شب، باعث خواب آلودگی روزانه می شود. احساس خستگی بیش از حد در کودکان طبیعی نیست. با این حال ، اگر کودک در طول شب خواب کافی داشته باشد و خواب آلودگی روزانه آنها تقریباً منظم باشد ، احتمالاً این موضوع مربوط به اختلالات خواب است. اگر کودک شما در سنی که بیشتر کودکان چرت نمی زنند، در طول روز احساس خواب آلودگی می کند یا صبح از خواب بیدار نمی شوند یا اینکه در طول روز کمبود انرژی دارند، کودک شما دچار اختلالات خواب است. علائم اختلالات خواب عبارتند از: تنگی نفس ، حمله خواب و سندرم بی قراری پا.

2- مشکل خواب

اگر فرزندتان بیشتر اوقات در خوابیدن مشکل دارند و یا اینکه شاکی هستند که چرا صبح خیلی زود از خواب بیدار میشوند و یا وسط خواب به طور ناگهانی بیدار می‌شوند، احتمال دارد از علائم بی خوابی کودک باشد. بی خوابی در کودکان می تواند علت های مختلفی همچون استرس، درد و یا اختلالات ذهنی داشته باشد.  استرس می تواند بدلیل مشکلات مربوط به مدرسه ، مسائل اجتماعی، مسائل خانوادگی و یا عوض شدن روند زندگی عادی آن ها باشد. مانند رفتن به یک منطقه جدید.

3- خر وپف از نشانه های اختلال خواب در کودکان

خروپف کردن به خودی خود یک مشکل نیست. زیرا فقط صدایی است که در اثر لرزش های راه تنفسی ایجاد می شود. با این حال ، ارتعاشات می توانند در اثر مسدود شدن راه تنفسی ایجاد شوند یعنی زمانی که هوا به مقدار  لازم به ریه ها نمی رسد ، که ای موضوع می تواند موجب بدخوابی و بی خوابی در کودکان شود. برخی از دلایل شایع خروپف در کودکان عبارتند از: عفونت تنفسی ، انحراف و یا گرفتگی بینی یا بزرگ شدن لوزه ها. با این حال ، تعداد کمی از کودکان خرو پف می کنند.

1-   دیدن کابوس در خواب

کابوس ها، رویاهای ترسناکی هستند که در طول خواب اتفاق می افتد و می توانند کودک را با وحشت، ترس و اضطراب از خواب بیدار کند و پس از آن به سختی به خواب بروند. کابوس های شبانه در کودکان 3 ساله بسیار رایج است و می تواند به طور متناوب بین سنین 6 تا 10 سال پیش آید. معمولا کابوس ها بعد از سن 10 سالگی کمتر می شود. کابوس ها اگر زیاد تکرار شود و در طول شب کودک را از خواب بیدار کند احتمال دارد موجب اختلال خواب شوند.

2-   ترس های شبانه از علائم اختلال خواب است

هنگامی که کودک کابوس می‌بیند و هنوز کامل بیدار نشده‌است میتوانیم از حرف‌هایش ترس‌های او را بشناسیم. معمولاً وقتی کودک در شب بترسد، در جای خود می‌نشیند و گریه می‌کند یا جیغ می‌کشد. عرق کردن ، تنفس سریع ، افزایش ضربان قلب ، گشاد شدن چشم (اگرچه کودک در خواب است) و کشیدگی عضلات از علائم دیگر ترس‌های شبانه است. به ندرت پیش می‌آید که کابوس‌ها کودک را در کمتر از 5 دقیقه بیدار کند. بنابراین بهتر است والدین کودک را بیدار نکنند. این کار ممکن است او را بیشتر بترساند.

6- خواب گردی یکی از علائم اختلالات خواب است

خواب گردی در کودکان بسیار شایع است و حدود 30٪ کودکان بین 3 تا 7 سال ممکن است در خواب راه بروند. در خواب گردی کودک نیمه شب در حالی که هنوز خواب است رختخواب خود را ترک می‌کند. ممکن است چشم های کودک باز باشد و هنگام راه رفتن کلمات نامفهومی را زمزمه کند. راه رفتن در خواب برای بیشتر افراد در سن نوجوانی ممکن است بین 5 تا 15 دقیقه یا بیشتر طول بکشد. راه رفتن در خواب می تواند خطرناک باشد ، به خصوص اگر کودک از پله ها پایین برود، یا از خانه خارج شود. سعی کنید محیط را تا حد ممکن ایمن نگه دارید تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود. همچنین توصیه می‌شود که کودک را در هنگام راه رفتن در خواب بیدار نکنید. زیرا باعث ترس و سردرگمی کودک می شود.

12 توصیه برای درمان بی خوابی در کودکان

1. توصیه ما به پدرها و مادرها این است که یک مکان خواب ثابت برای فرزندشان در نظر بگیرند و به بچه‌ها تاکید کنند که در جای خود استراحت کند. تغییر مکان خواب معمولاً حتی برای بزرگسالان هم اذیت‌کننده است و باعث می‌شود که دیرتر به خواب بروند. شما احتمالاً هنگام مسافرت این را تجربه کرده‌اید.
2. به بهانه تماشای تلویزیون یا حتی انجام تکالیف به کودک خود اجازه ندهید که بیدار بماند و یا دیر بخوابد. زمان مشخصی را برای خواب اختصاص بدهید و به او بگویید که همه در این ساعت باید بخوابیم. گاهی اوقات برخی از کودکان به دلیل تماشای فیلم های ترسناک بی‌خواب می‌شوند. پدرها و مادرها نباید اجازه بدهند که کودک فیلم ترسناک ببیند یا فعالیت بیش از حد داشته باشد.
3. برای خوابیدن کودک برنامه‌ریزی کنید. الگوی خواب کودک باید ثابت باشد. زمان مشخصی را در نظر بگیرید. فرزند خود را تشویق کنید که برای اولین بار در آن ساعت خاص بخوابد و در شب های دیگر ، حتی آخر هفته ، آن زمان را به عنوان زمان خواب کودک مشخص کنید. برای بیدار شدن کودک هم از همین روش استفاده کنید. توجه داشته باشید که کودک هرچه زودتر بیدار شود، بهتر است، زیرا او تا شب کاملاً خسته می‌شود و تقریباً در همان ساعت مشخص می خوابد.
4. به عنوان پدر یا مادر باید غذاهای کودک را تحت نظر داشته‌باشید و سعی کنید غذاهای کافئین دار را از رژیم غذایی کودک حذف کنید. اگر کودک به مصرف این غذاها علاقه دارد ، سعی کنید حدااقل 4 ساعت قبل از خواب آن‌ها را بخورد. زیرا بدن کودکان هم مانند بزرگسالان به مواد کافئین دار واکنش نشان می دهند و باعث بی‌خوابی می‌شود.
5.  متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند قبل از خواب شیر ولرم بنوشید.
6. حداقل دو ساعت قبل از خواب ، شام کودک خود را آماده کنید. زودتر شام خوردن، باعث می‌شود غذا هضم شده و کودک با شکم پر به رختخواب نرود. زیرا اگر معده او پر باشد، معمولاً باعث بی خوابی کودک می شود.

7-توصیه می‌کنیم هنگام شام از خوردن غذاهای پرکالری خودداری کنید. مصرف زیاد قند در شام کودکان هم توصیه نمی شود چرا که مصرف زیاد قند قبل از خواب افزایش انرژی و تحرک کودک را زیاد می‌کند. و میل به تحرک و جنب و جوش بیشتر روند یک خواب راحت را با مشکل مواجه می‌کند.

8- پیشنهاد می‌کنیم برای اینکه فرزند شما زودتر خسته شود و بخوابد،  او را تشویق کنید که در طول روز فعالیت بدنی داشته باشد. کودکانی که در طول روز فعالیت کمی دارند و انرژی آن‌ها تخلیه نمی‌شود، از بی خوابی رنج می برند.

9-عروسک های مورد علاقه کودک خود را از اتاق خواب او بیرون بیاورید ، زیرا گاهی اوقات کودکان با این اسباب بازی ها بازی می کنند و نمی خوابند.

10-بهتر است پدر و مادر، دمای اتاق خواب کودک را در حد مناسب قرار دهند. دمای بالا برای اتاق خواب مناسب نیست و باعث بی‌خوابی کودک می‌شود. پس بهتر است با ایجاد تهویه مناسب در اتاق خواب کودک، موقعیت مناسبی را برای خوابیدن او ایجاد کنید.

11-پیشنهاد می‌کنیم پدرها و مادرها هنگام خواب کودک، محیط خانه را برای فرزندشان کاملا ساکت نگه‌دارند و هرگونه صدای بلند همچون صدای رادیو، تلویزیون و … را ایجاد نکنند.

12-پدر و مادر کودکان کم خواب باید به خاطر داشته باشند که نباید از بی خوابی کودک عصبانی شوند ، زیرا کودک با دیدن هر عصبانیتی مضطرب می‌شود. اضطراب و استرس به نوبه خود باعث بی‌خواب بیشتر او می شود.